Jesen

Jesen je jedno od četiri godišnja doba. Na sjevernoj
polutki traje dio rujna (od 23.), cijeli listopad, studeni i
dio prosinca (do 21.), a na južnoj Zemljinoj polutki dio
ožujka, cijeli travanj, svibanj i dio lipnja.
Na dan početka jeseni, takozvanu ravnodnevnicu,
koja obično počinje 23. rujna, dan i noć traju po 12 sati,
pa postupno nakon tog datuma dani postaju za jednu
 minutu kraći od noći, a noći jednu minutu duže od dana.
Postoje dva razdoblja u jesen: rana jesen traje od 23. rujna
do kraja listopada (početkom studenog), a kasna jesen traje
od početka studenog, sve do 21. prosinca.

Lijepo je kada u moju ulicu stigne zlatna jesen,
kada te ujutro budi šum jesenjeg lišća i tiho
 udaranje kiše po prozoru. Lijepo je kada oko sebe
 vidiš prelijepe jesenje boje i kada u zraku osjetiš miris
 zrelog voća i tek spremljene zimnice. Sve je u mojoj ulici lijepo,
dok u nju ne stigne kasna jesen.
Ima jedna pjesma koja mi je ostala u sjećanju
iz osmoljetke . Još sada čujem u mislima
kako čita stihove moja razrednica K. Miljenka .

                            Mario

U poznu jesen

Čuj, kako jauče vjetar kroz puste poljane naše,
I guste slojeve magle u vlažni valja do...
Sa krikom uzleće gavran i kruži nad mojom glavom,
Mutno je nebo svo.
Frkće okiso konjić i žurno u selo grabi,
I već pred sobom vidim ubog i stari dom:
Na pragu starica stoji i mokru živinu vabi,
I s repom kosmatim svojim ogroman zeljov s njom -
A vjetar sumorno zviždi kroz crna i pusta polja,
I guste slojeve magle u vlažni valja do...
Sa krikom uzleće gavran i kruži nad mojom glavom,
Mutno je nebo svo.

Vojislav Ilić

Kraj ljeta

Još nije ali dolazi i sve bliži je kraj ljeta.
Plaže su postaju sve praznije, gostiju ima sve manje,
i cijeli Jadran  se postepeno sprema za jesen,
 za mirnu morsku jesen.
I ako naizgled sretan i odmoran duboko u
sebi imam čudan osjećaj tuge . Nekako u sebi
žalim za proteklim godišnjim odmorom.
Ta sjeta me proganja već nekoliko godina.
No nema veze odmor mi je godio , ali opet
nekako se veselim svježijim danima .
Nije da ne volim sunce i toplinu no ipak .......

Ova ilustracija nastala je u trenucima "tuge" za ljetom.

Vjerujem da ste se  uspješno odmorili i da ste spremni
na sve nadolazeće obaveze.
Posebno želim uspješan početak nove školske godine
svim đacima a posebno prvoškolcima.
                  Mario

ljetovanje u Červar - Poratu

Červar Porat je turističko naselje, 3 km. sjeverno od
grada Poreča.Suvremeno turističko naselje niknulo je
na mjestu antičkog, a planski je izgrađeno u razvedenoj
uvali Sv. Marina, okruženoj maslinicima i crnogoričnim
šumama. Plaža u Červar-Poratu duga je 1,5 km i od
središta turističkog naselja udaljena 500 metara.
Marina ima kapacitet od oko 450 vezova,
a u blizini se nalazi i kamp Ulika. Mjesto je
 okruženo sa vinogradima i maslinjacima.
Postoje uredene biciklisticke staze koje vode uz more
 do grada Poreča, a u samom mjestu se
nalazi i nekoliko teniskih terena.

                                                              Panorama Červara
Stanovnici Červar-Porata potpuno su okrenuti turizmu,
 pa možete birati među brojnim restoranima,
konobama i mjestima za izlazak.

Godinama provodimo ja i moja supruga
godišnji odmor u tom mjestu. Zadnje dvije godine
sa nama i ljetuje naša unuka Mirta.
Ima zanimljivih sadržaja za sve uzraste pa nam ne može biti
dosadno.

                                                        suton u Červaru

evo nekoliko fotografija koje su zabilježile naše
nezaboravno ljetovanje.

baka sa unukom Mirtom

                                                  volim roniti

 skok za pamčenje                                                                                

moja prva riba

                                                   volim jahati kobilu Barby  

Nadam se da sam vam dočarao kako smo
proveli ljetovanje.
Svim čitateljima bloga srdačan pozdrav!!!!
              MARIO
                                                 
                                               







                                                                                                                                                                                                                                            
                                                                                                                                                                                               

                                                

Marija Bistrica

Marija Bistrica nadaleko je poznata kao Hrvatsko
nacionalno marijansko scetište u kome dominira
crkva-bazilika Majke Božje Bistričke.
U njoj se čuva crni, čudotvorni kip Bogorodice s djetetom,
rad domaćeg majstora iz 15. stoljeća.
Razni čudesni događaji vezani su uz kip Majke Božje Bistričke,
od pojave mlade žene u modroj haljini do raznih čudesnih
ozdravljenja, a što je priznato tek poslije pomnih istraživanja
i pouzdanih svjedoka. Kip Bogorodice s malim Isusom po
predaji prvotno se nalazio u Marijinoj kapeli na 
Vinskom Vrhu nedaleko od Marije Bistrice.
U 16. st. nakon provale turaka u ove krajeve kip je zazidan
u crkvu u Mariji Bistrici, te se na njega vremenom zaboravilo. 
Nakon više od stogodišnjeg turskog obitavanja ovim krajevima,
u vrijeme nedjeljne mise, uspela se do oltara žena divnog obličja
 u modroj haljini i predala župniku svoju voštanu svijeću riječima;
 "Molite s čitavim narodom na nakanu da zadobijem vid". 
Župnik se čudio kako žena moli vid, a dolazi sama
na propovjedaonicu i zatim silazi među ženski svijet.
Pojava te žene zabilježena je u više navrata nakon čega
se krenulo u potragu za zaboravljenim kipom. 
15. srpnja 1684. godine pronađen je kip, postavljen na
glavni oltar i drugog dana u vrijeme nedjeljne mise , 
Magdalena Paulec, plemkinja i patron župe
 nosila je tri puta oko oltara svoju uzetu 
kćerku Katarinu koja je nakon toga čudesno ozdravila.
Od tog vremena ne prestaju hodočašća u Mariju Bistricu
 ni u najtežim povijesnim vremenima naše zemlje.





 Ovaj post posvetio sam velikom kršćanskom prazniku
uznesenje Marije majke Isusove na nebo.
Mnogi će Njeni štovatelji toga dana krenuti na
hodočašća  Marijanskim svetištima pa im ovim
putem želim sretan put i neka ih prati iskrena vjera
 za duhovnom obnovom.
         Mario

Naši anđeli

Naše unuke
Sjećanje na prvu objavu da ćemo postati
baka i djed ne može se tako lako zaboraviti.
Vijest me nije šokirala već dapače jako obradovala.
Ja kao ponosni budući djed osjećao sam se nekako
još zreliji , mada sam znao da mi se još jedna
stranica u mom životu ispunila , a polagano nova
ne daj Bože zadnja okrenula.
Do sada sam bio tata ,a od sad tata i djed.
Sada imamo dvije unuke starosti šest i dvije godine.
Ti naši prekrasni anđeli , a ponekad i anđeli sa
rogičima unijeli su mnogo radosti u naš život.
Ne znam ali čini mi se da se više baka i ja pažnje
posvećujemo njima nego našoj djeci.
Možda grešim ?

                                                             klikni na foto

 Emocionalna privrženost djece prema bakama i djedovima 

druga po redu najsnažnija i najintenzivnija emocionalna veza

koju djeca razvijaju nakon one prema roditeljima.

Emocionalna povezanost baka i djedova prema unučadi

počinje s ljubavlju na prvi pogled, a djeci je potrebno

nekoliko godina da shvate kako i njihov

i roditelji imaju svoje roditelje.

Djeca vole slušati bakine priče iz mladosti i vremenu kad 

su njihovi roditelji bili djeca. Bez obzira na njihov stupanj

 izobrazbe, uz čvrste emocionalne veze, djeca

rado i spremno uče od baka i djedova.

Zato volite svoje unučad jer oni u vama vide sve najbolje.

Mnogo puta sam rekao da sam ja njima velika igračka .

                               Mario

                                                                        Mirta                                                                                                                  

                                                                   Lara Ines

izlet u Trakošćan

 Moja supruga i ja svake godine već tradicionalno

 posjećujemo izletište Trakošćan.

Obično to bude u petom mjesecu ,

nama najljepšem mjesecu u godini.

 Prije par godina pridružila nam se                        

naša unuka Mirta .

Sljedeće godine pridružiti će nam se i

unuka Lara. Svakoj posjeti tom starom

dvorcu  veselimo se jer uvijek otkrijemo

nešto novo , a i prisjetimo se starih uspomena .

                                                                DVORAC TRAKOŠĆAN

Trakošćan je jedna od najljepše formiranih i 

održavanih parkovnih cjelina bogate vegetacije,

pune zanimljivih vizura, panorama i ugođaja te

pruža jedinstvene doživljaje netaknute prirode.
Dvorac Trakošćan je smješten u sjeverozapadnom

dijelu Hrvatskog zagorja između Maclja, Ravne gore i Strahinjčice.

                                                         JEZERO U PODNOŽJU DVORCA 

Nastao je u 13. stoljeću kao manja utvrda za nadzor

puta od Ptuja prema bednjanskoj dolini.

Od 1584. pa sve do početka drugog svjetskog rata

drži ga vlastelinska obitelj Drašković, a svoj današnji

izgled dobio je u 19. stoljeću. Danas je dvorac u

vlasništvu Republike Hrvatske i u sklopu 

njega djeluje muzej na četiri razine sa stalnim postavom... 

Naša zajednička fotografija

Ovim postom želim zainteresirati one koji još

nisu posjetili Trakošćan da to ućine , a one koji

 su bili tamo da ga opet posjete jer svaka posjeta 

je novi doživljaj koji se pamti.

                                                        DETALJ S JEZERA

Pozdrav 

             Mario 

Ljeto

 

MORE

I gledam more gdje se k meni penje

i slušam more dobro jutro veli

i ono sluša mene i ja mu šapćem

o dobro jutro more kažem tiho

pa opet tiše ponovim mu pozdrav

a more sluša pa se smije

pa šuti pa se smije pa se penje

i gledam more i gledam more zlato

i gledam more gdje se k meni penje

i dobro jutro kažem more zlato

i dobro jutro more, more kaže

i zagrli me more oko vrata

i more i ja i ja s morem zlatom

sjedimo skupa na žalu vrh brijega                                   

i smijemo se i smijemo se moru

Josip Pupačić


Kliknite na foto i uživajte u ljepoti
morskog dna.
                         Mario